Mumbai

Het is zaternacht 5.00 uur. De wekker gaat! Over een kwartier zitten we bepakt en bezakt in het vliegtuig richting Mumbai, via Zürich. We vliegen superdeluxe businessclass, dat wel...

De reis gaat heel voorspoedig. We kijken de film Bohemian Rhapsody (die ik maar saai vond) en ik kijk ook nog twee natuurdocumentaires. 

Dan is het tegen tienen 's avonds (Indiase tijd) en landen we op het vliegveld van Mumbai. Bij de bagageband aangekomen hoeven we niet te wachten en kunnen we zo de koffers pakken. 

Eenmaal buiten valt de geur op: een lichte rooklucht. Het is er warm en overal hoor je auto's toeteren. We staan een halfuur in de rij voor een prepaid taxi en dan stappen we in. De chauffeur spreekt geen woord Engels en lijkt ook de naam van het hotel niet te kennen.  De rit vinden we hilarisch: overal auto's die zich totaal niet aan de rijbanen houden maar zich al toeterend een weg  banen zoals het hun uitkomt. En dat getoeter is geen uiting van ergernis, zoals in Nederland, maar een teken van: hier kom ik! Uiteindelijk komen we rond middernacht aan. 

En dan... dan hebben we best trek. Maar! Waar vind je op dat uur van de nacht nog een eetgelegenheid? De receptie weet wel iets ergers anders in Mumbai waar we ons naartoe hebben laten rijden. In dat straatje zijn nog meer tentjes open en uiteindelijk zitten we in een vage, duistere tent van 'paneer' te smullen: Gokul.

Dag 2

We slapen als rozen, want hoe voorspoedig de reis ook ging, een beetje verreist zijn we wel. 

Het ontbijt valt niet mee: een tl-verlichte raamloze ruimte waar het meeste eten al op is. En de koffie is dan ook nog oplos- 😫 Wel zijn de roereieren lekker. 

Vandaag besluiten we Mumbai een beetje te verkennen en gaan we te voet richting the Gateway of India. Onderweg kijken we onze ogen uit: vrouwen met enorme manden of andere grote dingen op hun hoofd, mannen die luidruchtig rochelen, overal is stof en vuil...

Gateway of India is een enorm gebouw aan zee dat in 1924 is gebouwd ter herinnering aan het bezoek aan Mumbai door Koning George V van het Verenigd Koninkrijk en Koningin Mary van Teck (geen idee) in 1911.

Om je door het verkeer en weg te banen moeten we nog goed uitkijken, want er wordt hier links gereden. Als echte Europeanen kijken we steeds de verkeerde kant op als we oversteken en wijken we uit naar rechts i.p.v. links bij tegemoetkomende voetgangers die in spiegelbeeld hetzelfde doen... 

Aan het eind van de middag gaan we naar Marine drive: een boogvormige boulevard aan zee waar elke avond mensen de zonsondergang bekijken. Ook wij. Maar vaker zitten we met de rug naar de zon om de voorbij komende mensen te bekijken.

Daarna eten we in een restaurant dat we eerst nog links hebben laten liggen omdat er met koeienletters FAST FOOD op staat...

Dag 3

In Mumbai, maar wel een end van ons hotel vandaan, is een grote markt: Chor Bazaar. Daar gaan we heen, via Uber. De chauffeur praat geanimeerd en kan veel vertellen. Hij rijdt zelfs om om ons de duurste woning van de wereld te laten zien: een torenflat van 40 verdiepingen (foto) waar welgeteld drie mensen in wonen. En om nou te zeggen dat het architectonisch mooi is...

We waren het ver van tevoren al van plan: een tour door een van de sloppenwijken van Mumbai. Onze gids, die er zelf woont, pikt ons op het station (foto) op en wij reizen met hem mee in de trein naar de sloppenwijk Dharavi. 

Dharavi is de grootste 'slum' van Azië, maar mochten we hebben gedacht dat het er doffe ellende is, nee. Het is eerder een bedrijvige industrie waar met alle mogelijke middelen hard wordt gewerkt. Er wordt bijvoorbeeld plastic verzameld, gewassen en verwerkt voor hergebruik. Ook karton krijgt een tweede leven. We nemen verder een kijkje in een leerlooierij en een 'pottery', waar aardewerk wordt gebakken in een oven die brandt op... oude kleren. Dat is lekker goedkoop en het brandt niet al te hard maar smeult eerder, waardoor het aardewerk niet barst. De smeulende oven staat wel midden tussen de gebouwen waar mensen wonen, dus je moet er niet aan denken wat die rook voor je longen betekent. 

Er is zelfs een bioscoop: een zaaltje met een tv waar gedateerde films worden vertoond. Het is alleen toegankelijk voor arbeiders van buiten de stad, want die hebben kost en inwoning van hun werkgever zonder tv: dat zouden ze maar lui van kunnen worden...

Een video over Dharavi vind je hiero.

Dag 4

Onze laatste hele dag in Mumbai besteden we door een trip naar het eiland Elefanta te maken. Een boottocht van een uur heen en terug. We vertrekken vanaf de Gateway of India en we zijn nog niet gezeten of er komen al wildvreemde Indianen op ons af om met ons een selfie te maken. 

Het eiland zelf is mooi. Met een soort open treintje worden we een paar honderd meter vervoerd en daarna moeten we dan toch echt zelf gaan lopen. De weg gaat in treden omhoog langs allemaal kraampjes. Boven zijn de grotten met Hindu-goden die in de middeleeuwen zijn uitgehouwen. De eerste grot is meteen de allermooiste. Een grote zuilengalerij met enorme uitgehouwen beelden langs de wanden.

In de avond bekijken we nog even het Victoriaanse treinstation in Mumbai, gebouwd in 1888.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Chhatrapati_Shivaji_Terminus

Dag 5

Een taxi brengt ons naar het vliegveld. Op naar Hampi!